(272) วอลเลย์บอลสัพเพเหระ : หน่อง กิ๊ฟ แป้น เฟรนชิพ ถอดหัวใจ ให้กัน (1)

(272) วอลเลย์บอลสัพเพเหระ 

หน่อง กิ๊ฟ แป้น เฟรนชิพ ถอดหัวใจ ให้กัน ( 1 )

เฟรนชิพ ถอดหัวใจ ให้กัน

เฟรนชิพ กำเนิดเมื่อไหร่ ใครเป็นต้นคิด

ไม่มีหลักฐานยืนยัน

 การแสดงตนเป็นเจ้าของต้นคิด 

เมื่อ พูดถึง สมุดเฟรนชิพ

ภาพใบหน้าของเพื่อนเก่า

 ลอยมาเกาะขอบตา เหนือหน้าผากเล็กน้อย

" เขียนให้กรูหน่อย อย่านานมาก 

คนอื่นรอกันทั้งห้อง " 

พูดเสร็จ 

โยนดินสอ กับ ปากกา มาให้อย่างละ 1 ด้าม

อยากจะถามกลับว่า

 จะให้เขียนเรื่องอะไร

 อีกไม่กี่ชั่วโมง ข้างหน้า ก็จะจากลากันแล้ว

ไอ้...สมุดหน้าตาแปลกๆ 

เกิดมา ไม่เคยเห็น

ครั้น...จะหันไปถามเพื่อนข้างโต๊ะ 

ก็ไม่กล้าถาม เพราะมันจ้องตาเขม็ง 

ยังกับจะกินเลือด กินเนื้อ 

ทำนองว่า

 เขียนเร็วๆหน่อย คนอื่นเขารอกันอยู่

ภาระการเขียน ลงในสมุดอะไรก็ไม่รู้ 

ช่างดูเป็นงานรีบเร่ง 

ลำบากกว่า การทำข้อสอบจบปลายภาค

" ทุกคน อย่าลืมตรวจดูสิ่งของในโต๊ะก่อนกลับบ้าน "

เสียงแทรก ดังลั่นมาจากหลังห้อง 

และอีกหลายประโยคตามมา ฟังไม่ได้ศัพท์

โชคดี 

การตะโกนสั่งการ จากหัวหน้าห้อง 

ช่วยทำลายจังหวะการเพ่งมอง 

จากสายตาเพื่อนๆลงได้ในชั่วขณะหนึ่ง

การได้ทำความรู้จัก 

สมุดอะไรก็ไม่รู้ ในแต่ละหน้า 

ที่เหล่าผองเพื่อน ได้พรรณนา 

บรรยายความในใจให้กัน อ่านแล้ว รู้สึกขนลุก

บางคน บรรยายได้ลึกซึ้งกินใจ 

ประดุจ นักแต่งนวนิยาย

หลายคน กลายเป็นนักประพันธ์ 

โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน ขึ้นมาอย่างกะทันหัน

กลอนดีๆ แด่เพื่อน 

ช่างแต่ง ช่างเขียน ได้ซาบซึ้งกินใจเหลือเกิน 

อดคิดในใจไม่ได้ว่า 

สงสัยเป็นลูกหลานสุนทรภู่กลับชาติมาเกิดใหม่ 

เปิดไปทีละหน้า แทบช็อค 

ไอ้หมอนี่...

วาดรูปเก่ง กว่าจิตรกรเอกระดับโลก 

วาดรูป ละเลงสี ดูแปลกตา 

ยิ่งกว่านั้น 

มีการใส่กากเพชร 

ให้แลดูระยิบระยับตาลงไปด้วย

หน้าถัดไป

โอ้โห ทั้งหน้า 

เต็มไปด้วยการพรรณา ถึงประวัติศาสตร์ 

ตั้งแต่การพบกันครั้งแรก พยานการรับรู้ 

กินข้าวมื้อแรก ไอศกรีมถ้วยแรก 

นิสัยใจคอที่คล้ายคลึงกัน

 ตลอดจนเบื้องหลัง 

เทคนิคการลอกการบ้านระดับชั้นเซียน

ทุกตารางนิ้วของหน้ากระดาษ

 ใช้ให้เกิดประโยชน์ ว่างั้นเถอะ

ในใจ เราอดคิดถึงตอนเวลาทำข้อสอบ อัตนัย 

ไอ้เหม่ง ส่งกระดาษสอบก่อนใครเพื่อน

หน้าถัดไป

อุ...แม่เจ้า ! ตัวหนังสือ มีห้อย มีแขวน 

กลับหน้า กลับหลัง ทำยังกับ 

เป็นเครื่องประดับฝาผนังห้องไปได้

กว่าจะอ่านจบ ตาเหล่ไปข้าง

หน้าถัดไป

เขียนสั้นๆ ตัวโตเท่าหม้อแกง

" คิดถึงกรู เหงา ไม่มีที่นอน

 บอกกรูได้ตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง "

ใช่เลย ไอ้หมูตอน

 พ่อมันเป็น เจ้าหน้าที่กรมราชทัณฑ์

หน้าถัดไป...หน้าแล้ว หน้าเล่า 

ล้วนเป็นหน้ากระดาษว่างเปล่า 

ไร้ร่อยรอยการขีดเขียน

ถึงเวลาของเราแล้วสินะ 

มันไม่มีหน้าใดๆ ให้เราได้อ่านอีกแล้ว

เพียงเท่านี้ ทุกหน้ากระดาษที่เพื่อนเขียน 

มันเป็นครูต้นแบบ เป็นไกด์ไลน์ให้เราได้เป็นอย่างดี

ไอ้สมุดอะไรก็ไม่รู้ 

เมื่อพลิกดูด้านหน้าปก ถึงได้รู้ว่า 

มันคือ สมุดเฟรนชิพ 

สำหรับไว้เขียนระบายความในใจให้กัน 

ก่อนจะจากกัน

นี่...เป็นการเขียนเฟรนชิพครั้งแรกในชีวิตเลยนะ

เรา บ่นพึมพำในใจ...

เรื่องระบายความรู้สึก ไม่ใช่ปัญหา

ปัญหา อยู่ที่ว่า 

จะระบายความรู้สึกให้กินใจได้อย่างไร

แต่ละคน เขียนได้ดีเกินคาดหมาย

ทุกคน ไม่มีเวลาเตรียมตัว 

และคาดไม่ถึงจะมีสมุด เฟรนชิพ ให้เขียนอำลา

คนเปิดหัว เขียนคนแรก 

ค่อนข้าง มีทักษะในการพรรณนา 

อยู่ในระดับ อ่านแล้ว เคลิ้ม

ทำให้ คนต่อมา จับทางถูก 

ไหลยาวตามสไตล์แต่ละคน

ท่อนแรก ถ้าขึ้นพลาด ถือว่า จบกัน

วิธีที่ปลอดภัยที่สุด 

คือ การล้อ ประโยคแรกของเพื่อนๆ

เราขึ้นต้นประโยคแรก แบบพื้นๆ

" อำนวยเพื่อนรัก " 

" นายทันสมัยมากเลยนะ ที่รู้จัก สมุดเฟรนชิพ 

เรารู้สึก กระดากอายเหลือเกิน ที่เป็นคนล้าสมัย.....

กำลังจะละเลงถ้อยคำวลีเด็ดลงไป

พลัน นึกขึ้นได้ 

อ้าว...หน้าท้ายๆของสมุดเฟรนชิพ 

ยังไม่ได้เปิดอ่าน

อย่ากระนั้นเลย เปิดอ่านให้หมด

 แล้วค่อยกลับมาเขียนต่อก็ได้ 

อย่างน้อยก็มีตัวอย่างให้ดูแล้ว

ไล่เปิดไปทีละหน้า ล้วนเป็นหน้ากระดาษเปล่า 

อาจจะเป็นเพราะว่า

 เราพึ่งได้รับสมุดเฟรนชิพให้มาเขียน 

เป็นลำดับต้นๆของห้อง

" กรูว่าแล้ว เพื่อนรัก มรึงต้องเปิดอ่านหน้าสุดท้ายแน่ๆเลย กรูเดาไม่มีผิด "

" กรูเดาเพื่อนทุกคนถูกหมด 

ต้องแวะมาเปิดอ่านหน้าสุดท้ายของกรู " 

" ยกเว้นเรื่องเดียว ที่กรูเดาไม่ถูก คือ เรื่องเดาข้อสอบอาจารย์ เดาผิดแมร่งทุกวิชา "

" เรื่อง ที่อยู่ สถานที่ติดต่อ 

กรูคงให้เพื่อนทุกคนไม่ได้ ได้ข่าวว่า อีกไม่กี่วัน แบงก์กำลังส่งคนมายึด "

เรื่องกวนบาทา ลีลาแบบนี้ 

ต้องเป็นไอ้จอห์นแน่นอน

หยิบเรื่อง สมุดเฟรนชิพ 

เพื่อจะนำมาเชื่อมโยง

 กับ 

สาวนักวอลเลย์บอลทีมชาติไทย

ครั้งหนึ่ง พวกเธอ 

ได้เขียนถ้อยคำความในใจ 

ให้กับ คนที่เขารัก และ เคารพ

ในแคมป์ทีมชาติ 

ชีวิตทั้งชีวิต มีแต่ลูกวอลเลย์บอล

โค้ช เปรียบเสมือน 

ครูคนที่สอง ต่อจาก บิดามารดา

ในวิถีชีวิตของนักกีฬา ที่ต้องพบกันตั้งแต่เช้า 

ยันแยกย้ายเข้านอน 

ก่อให้เกิด ความรัก ความผูกพัน 

เพราะทุกคน ผ่านเตาอบ ทุกข์ สุข มาด้วยกัน

เมื่อ วันเวลา พลัดพราก มาเยือน

การแสดงออก ผ่านหน้ากระดาษ 

ต่อบุคคลที่เขารัก จึงบังเกิดขึ้น

วันที่ 10 กรกฎาคม พ.ศ.2559

โค้ชอ๊อต เกียรติพงษ์ รัชตเกรียงไกร 

ประกาศอำลาโค้ชทีมชาติ 

เป็นการคุมทีมชาติไทยนัดสุดท้าย 

รอบชิงอันดับ 5 ไทย พบ จีน 

รายการ วอลเลย์บอลเวิล์ดกรังด์ปรีซ์ 2016 

ณ อินดอร์สเตเดียม หัวหมาก บางกะปิ กรุงเทพมหานคร

สิ่งหนึ่ง 

ที่อบอุ่นอบอวลไปด้วยกลิ่นอายแห่งความรัก 

ความผูกพันและความคิดถึงระหว่างกัน

นั่นคือ 

มุมน่ารัก ในสมุดเฟรนชิพ

มาดู 

เฟรนชิพ ถอดหัวใจ ให้กัน

แต่ละคน มีลีลา 

การเขียนเฟรนชิพไม่เหมือนกัน

ว่ากันไปตามสไตล์ของแต่ละคน

วันนี้ นำเสนอ 

ลีลาการเขียนสมุดเฟรนชิพ 

ของ 3 สาว 

สไตล์การเขียนแบบเรียบง่าย

1.หน้าสมุดเฟรนชิพ 

ของกัปตันหน่อง ปลื้มจิตร ถินขาว

2.หน้าสมุดเฟรนชิพ 

ของกัปตันกิ๊ฟ วิลาวัณย์ อภิญญาพงศ์

3.หน้าสมุดเฟรนชิพ 

ของแป้น ปิยะนุช แป้นน้อย

Cr.ภาพสมุดเฟรนชิพ

 เพจ Siamsport